Verbum

о́птыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Раздзел фізікі, які вывучае з’явы і ўласцівасці святла, яго распаўсюджвання і ўзаемадзеяння з рэчывам.

2. зб. Прыборы і інструменты, дзеянне якіх заснавана на законах гэтай навукі.

|| прым. апты́чны, -ая, -ае.

о́птымум, -у, м. (спец.).

Сукупнасць найбольш спрыяльных умоў для каго-, чаго-н.

Тэмпературны о. чалавека.

о́пус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Асобны музычны твор у шэрагу іншых твораў таго ж аўтара (спец.).

2. Твор, праца (жарт.).

Пазнаёмся з маім першым опусам.

о́рган, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Частка арганізма, якая мае пэўную будову і спецыяльнае прызначэнне.

О. зроку.

Унутраныя органы.

2. перан., чаго. Сродак, зброя.

Друк — актыўны о. прапаганды.

3. Дзяржаўная ці грамадская ўстанова, арганізацыя.

Мясцовыя органы.

О. аховы здароўя.

4. Друкаванае выданне, што належыць якой-н. установе.

о́ргія, -і, мн. -і, -гій, ж.

Разгульнае, разбэшчанае баляванне (у антычныя часы — абрадавае святкаванне ў гонар бога віна і вінаробства).

о́рдар¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пісьмовае распараджэнне; дакумент на атрыманне, выдачу чаго-н.

О. на вобыск.

Расходны о.

О. на кватэру.

|| прым. о́рдарны, -ая, -ае.

о́рдар², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Разнавіднасць спалучэння, парадак размяшчэння частак архітэктурных канструкцый (калон і антаблемента).

Грэчаскі о.

Карынфскі о.

о́рдэн¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асобы знак узнагароды за выдатныя заслугі.

О.

Кастуся Каліноўскага.

О.

Маці.

|| прым. о́рдэнскі, -ая, -ае.

Ордэнская стужка.

о́рдэн², -а, мн. -ы, -аў, м.

Арганізацыя, таварыства з пэўным статутам (манаская або ў Сярэднія вякі рыцарская і г.д.).

О. езуітаў.

|| прым. о́рдэнскі, -ая, -ае.

о́смас, -у, м. (спец.).

Прасочванне растваральніка ў раствор скрозь напаўпранікальныя або раслінныя перапонкі, тканкі.