утвержде́ние
1. (действие) устанаўле́нне, -ння ср., усталява́нне, -ння ср.; умацава́нне, -ння ср., угрунтава́нне, -ння ср.; замацава́нне, -ння ср.; неоконч. устана́ўліванне, -ння ср., усталёўванне, -ння ср.; умацо́ўванне, -ння ср.; угрунто́ўванне, -ння ср.; замацо́ўванне, -ння ср.;
2. зацвярджэ́нне, -ння ср.; сцвярджэ́нне, -ння ср.;
3. умацава́нне, -ння ср.; перакана́нне, -ння ср.; неоконч. умацо́ўванне, -ння ср.; перако́нванне, -ння ср.; упэ́ўніванне, -ння ср.; см. утвержда́ть 1—3;
4. (мнение) сцве́рджанне, -ння ср., сцвярджэ́нне, -ння ср.;
утверждённый
1. устано́ўлены, усталява́ны; умацава́ны; угрунтава́ны; замацава́ны;
2. зацве́рджаны; сцве́рджаны;
3. умацава́ны; перакана́ны; см. утверди́ть.
утека́ть несов.
1. (о жидкости) выцяка́ць;
2. перен., разг. (миновать) міна́ць; (проходить) прахо́дзіць; (исчезать) зніка́ць; см. уте́чь.
утепле́ние уцяпле́нне, -ння ср.;
утепли́тель техн. уцяпля́льнік, -ка м.;
утепли́тельный уцяпля́льны;
утепли́ть сов. уцяплі́ць;
утепля́ть несов. уцяпля́ць;
утепля́ться страд. уцяпля́цца.