Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а б в г д е ё ж з й к л м н п р с т ф х ц ч ш щ э ю я

уто́к текст. уто́к, род. утку́ м.

утоле́ние

1. заспакае́нне, -ння ср., здаво́ленне, -ння ср., спато́ленне, -ння ср.; неоконч. заспако́йванне, -ння ср., здаво́льванне, -ння ср., спато́льванне, -ння ср.;

2. заспакае́нне, -ння ср., суцішэ́нне, -ння ср., спато́ленне, -ння ср.; неоконч. заспако́йванне, -ння ср., спато́льванне, -ння ср.; см. утоли́ть;

утоли́ть сов.

1. (удовлетворить) заспако́іць, здаво́ліць, спато́ліць; (жажду — ещё) прагна́ць;

2. (успокоить, умерить) заспако́іць, суці́шыць, спато́ліць;

утоли́ться

1. (удовлетвориться — о желании, потребности) заспако́іцца, здаво́ліцца, спато́ліцца;

2. перен. (ослабеть, уменьшиться, прекратиться) заспако́іцца, суці́шыцца.

утоло́чь сов., прост. утаўчы́, стаўчы́;

утоло́чься утаўчы́ся, стаўчы́ся.

утолсти́ть сов. патаўсці́ць;

утолсти́ться патаўсці́цца;

утолща́ть несов. патаўшча́ць;

утолща́ться возвр., страд. патаўшча́цца;