Verbum

утучне́ние ср.

1. (действие) угнае́нне, -ння ср., угно́йванне, -ння ср.; уко́рмліванне, -ння ср., адко́рмліванне, -ння ср.; см. утучня́ть;

2. (состояние) угно́енасць, -ці ж.; уко́рмленасць, -ці ж., адко́рмленасць, -ці ж.;

утучнённый

1. угно́ены;

2. уко́рмлены, адко́рмлены; см. утучни́ть;

утучни́ть сов.

1. угнаі́ць;

2. (животных) укармі́ць, адкармі́ць;

утучни́ться

1. угнаі́цца;

2. (о животных) укармі́цца, адкармі́цца;

утучня́ть несов.

1. угно́йваць;

2. (животных) уко́рмліваць, адко́рмліваць;

утучня́ться

1. угно́йвацца;

2. (о животных) уко́рмлівацца, адко́рмлівацца;

3. страд. угно́йвацца; уко́рмлівацца, адко́рмлівацца; см. утучня́ть.

утуша́ть несов., прост. гасі́ць, тушы́ць;

утуша́ться

1. пагаса́ць, патуха́ць; (угасать) згаса́ць, затуха́ць;

2. страд. гасі́цца, тушы́цца; см. утуша́ть;

утуше́ние

1. гашэ́нне, -ння ср., тушэ́нне, -ння ср.; см. утуша́ть;

2. пагаса́нне, -ння ср., патуха́нне, -ння ср.; згаса́нне, -ння ср., затуха́нне, -ння ср.; см. утуша́ться​ ¹.

уту́шенный прост. пага́шаны, пату́шаны.