у́тварь 
Verbum
анлайнавы слоўнікутверди́тельно 
утверди́тельность сцвярджа́льнасць, -ці 
утверди́тельный сцвярджа́льны;
утверди́ть 
1. 
2. (признать окончательным) зацве́рдзіць; (скрепить) сцве́рдзіць;
3. (заставить убедиться) умацава́ць, перакана́ць; 
утверди́ться
1. 
2. (убедиться) умацава́цца, перакана́цца;
утвержда́ть 
1. 
утвержда́ть при́нципы чего́-л. устана́ўліваць (усталёўваць) пры́нцыпы чаго́-не́будзь;
2. (признавать окончательным) зацвярджа́ць; (скреплять) сцвярджа́ць;
утвержда́ть пове́стку дня зацвярджа́ць пара́дак дня;
утвержда́ть в до́лжности зацвярджа́ць на паса́ду;
утвержда́ть догово́р по́дписью сцвярджа́ць (зацвярджа́ць) дамо́ву (дагаво́р) по́дпісам;
3. (заставлять убедиться) умацо́ўваць, перако́нваць;
утвержда́ть кого́-л. в како́м-л. мне́нии умацо́ўваць чыю́-не́будзь ду́мку;
4. (настойчиво доказывать) сцвярджа́ць; (говорить) каза́ць, гавары́ць; (уверять) упэ́ўніваць, перако́нваць;
вы утвержда́ете, что ви́дели его́ вы сцвярджа́еце (ка́жаце, гаво́рыце, упэ́ўніваеце), што ба́чылі яго́;
утвержда́ться
1. 
2. (убеждаться) умацо́ўвацца, перако́нвацца;
3. 
утвержде́ние
1. (действие) устанаўле́нне, -ння 
2. зацвярджэ́нне, -ння 
3. умацава́нне, -ння 
4. (мнение) сцве́рджанне, -ння 
утверждённый
1. устано́ўлены, усталява́ны; умацава́ны; угрунтава́ны; замацава́ны;
2. зацве́рджаны; сцве́рджаны;
3. умацава́ны; перакана́ны;