Verbum

утвержде́ние

1. (действие) устанаўле́нне, -ння ср., усталява́нне, -ння ср.; умацава́нне, -ння ср., угрунтава́нне, -ння ср.; замацава́нне, -ння ср.; неоконч. устана́ўліванне, -ння ср., усталёўванне, -ння ср.; умацо́ўванне, -ння ср.; угрунто́ўванне, -ння ср.; замацо́ўванне, -ння ср.;

2. зацвярджэ́нне, -ння ср.; сцвярджэ́нне, -ння ср.;

3. умацава́нне, -ння ср.; перакана́нне, -ння ср.; неоконч. умацо́ўванне, -ння ср.; перако́нванне, -ння ср.; упэ́ўніванне, -ння ср.; см. утвержда́ть​ ^1—3;

4. (мнение) сцве́рджанне, -ння ср., сцвярджэ́нне, -ння ср.;