Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

установля́ть, установля́ться несов., прост., см. устана́вливать, устана́вливаться.

устано́вочный в разн. знач. устано́вачны;

устано́вочная га́йка устано́вачная га́йка;

устано́вочные те́зисы устано́вачныя тэ́зісы;

устано́вщик устано́ўшчык, -ка м.;

устано́вщица устано́ўшчыца, -цы ж.

устарева́ть несов. старэ́ць;

устаре́вший прил. устарэ́лы;

устаре́лость устарэ́ласць, -ці ж.;

устаре́лый устарэ́лы;

устаре́ть сов. устарэ́ць.

уста́ть сов., прям., перен. стамі́цца, змары́цца.