Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

у́сталь уст., прост. сто́ма, -мы ж.;

без у́стали без сто́мы.

устана́вливать несов.

1. (помещать) устана́ўліваць; (ставить) ста́віць;

2. (узаконивать) устана́ўліваць; (определять) вызнача́ць; (налаживать) нала́джваць;

3. (доказывать) устана́ўліваць; (обнаруживать) выяўля́ць;

4. (организовывать, устраивать) устана́ўліваць; см. установи́ть;

устана́вливаться

1. (определяться, наступать) устана́ўлівацца; (становиться устойчивым) усталёўвацца; (налаживаться) нала́джвацца;

2. (складываться) склада́цца, скла́двацца; (формироваться) фармірава́цца; (вырабатываться) выпрацо́ўвацца; см. установи́ться;

3. страд. устана́ўлівацца; ста́віцца; вызнача́цца; нала́джвацца; выяўля́цца; см. устана́вливать.

установи́вшийся

1. прич. які́ (што) устанаві́ўся; які́ (што) усталява́ўся; які́ (што) нала́дзіўся; які́ (што) скла́ўся; які́ (што) сфармірава́ўся; які́ (што) вы́працаваўся; см. установи́ться;

2. прил. ста́лы; (получивший устойчивость) усталява́ны, усто́йлівы;

установи́вшиеся це́ны ста́лыя (усталява́ныя) цэ́ны;

установи́вшийся хара́ктер ста́лы хара́ктар.

установи́тель уст. устано́ўшчык, -ка м.;

установи́ть сов.

1. (поместить) устанаві́ць; (поставить) паста́віць;

установи́ть маши́ну устанаві́ць машы́ну;

установи́ть в ряд прост. устанаві́ць (паста́віць) у шэ́раг (рад);

2. (узаконить) устанаві́ць; (определить) вы́значыць; (наладить) нала́дзіць;

установи́ть реко́рд устанаві́ць рэко́рд;

установи́ть це́ны устанаві́ць (вы́значыць) цэ́ны;

установи́ть сноше́ния нала́дзіць зно́сіны;

3. (доказать) устанаві́ць; (обнаружить) вы́явіць;

установи́ть и́стину устанаві́ць пра́ўду;

установи́ть за́лежи угля́ вы́явіць пакла́ды ву́галю;

4. (организовать, устроить) устанаві́ць;

установи́ть поря́док (о́чередь) устанаві́ць пара́дак (чаргу́);

установи́ться

1. (определиться, наступить) устанаві́цца; (стать устойчивым) усталява́цца; (наладиться) нала́дзіцца;

пого́да ещё не установи́лась надво́р’е яшчэ́ не ўсталява́лася (не нала́дзілася);

установи́лась связь ме́жду це́нтром и перифери́ей нала́дзілася су́вязь памі́ж цэ́нтрам і перыферы́яй;

2. (сложиться) скла́сціся; (сформироваться) сфармірава́цца; (выработаться) вы́працавацца;

хара́ктер не установи́лся хара́ктар не скла́ўся (не сфармірава́ўся);

по́черк у него́ ещё не установи́лся по́чырк у яго́ яшчэ́ не вы́працаваўся.

устано́вка в разн. знач. устано́ўка, -кі ж.;

устано́вка телефо́на устано́ўка тэлефо́на;

коте́льная устано́вка каце́льная ўстано́ўка;

взять устано́вку на повыше́ние ка́чества узя́ць устано́ўку на павышэ́нне я́касці;

по устано́вкам це́нтра па ўстано́ўках цэ́нтра;

установле́ние ср.

1. (действие) устанаўле́нне, -ння ср.; вызначэ́нне, -ння ср.; нала́джванне, -ння ср.; выяўле́нне, -ння ср.; см. установи́ть;

2. (то, что установлено) устанаўле́нне, -ння ср.; (закон) зако́н, -ну м.;

устано́вленный

1. устано́ўлены; паста́ўлены;

2. устано́ўлены; вы́значаны; нала́джаны;

3. устано́ўлены; вы́яўлены;

4. устано́ўлены; см. установи́ть.