успокое́ние ср.
1. (действие) заспакае́нне, -ння ср., супакае́нне, -ння ср.; неоконч. супако́йванне, -ння ср., заспако́йванне, -ння ср.; сці́шванне, -ння ср., суці́шванне, -ння ср.; уціхамі́ранне, -ння ср.; неоконч. уціхамі́рванне, -ння ср.; см. успока́ивать;
2. (состояние) заспакае́нне, -ння ср., супако́й, -ко́ю м., спако́й, -ко́ю м.
успоко́енность ж. заспако́енасць, -ці ж.; (спакой) супако́й, -ко́ю м.;
успоко́енный
1. прич. супако́ены, заспако́ены; сці́шаны, суці́шаны, суня́ты; уціхамі́раны; см. успоко́ить;
2. прил. заспако́ены; (спокойный) спако́йны.
успокои́тельно нареч. заспако́йліва, супако́йліва;
успокои́тельное сущ. (лекарство), разг. заспакая́льнае, -нага ср.;
успокои́тельность заспако́йлівасць, -ці ж., супако́йлівасць, -ці ж.;
успокои́тельный заспако́йлівы, супако́йлівы.
успоко́ить сов.
1. супако́іць, заспако́іць;
2. (смягчить) сці́шыць, суці́шыць, суня́ць;
3. (укротить) разг. уціхамі́рыць;
успоко́иться
1. супако́іцца, заспако́іцца;
2. (утихнуть) сці́шыцца, суці́шыцца, суня́цца;
3. (угомониться) уціхамі́рыцца.
усреднённость усярэ́дненасць, -ці ж.;