Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdefghjklłmnoprsśtwzźż.
acdefgijklłmnoórstuwyzż.

obiad, ~u

м. абед;

obiad proszony — званы абед;

jeść obiad — абедаць;

zostać na obiedzie — застацца на абед;

jestem po obiedzie — я паабедаў

obiadowy

obiadow|y

абедзенны;

przerwa ~a — перапынак на абед;

pora ~a — час абедаць

obicie

н.

1. збіванне, біццё;

2. абіўка (мэблі);

obicie papierowe — шпалеры

obiciowy

абівачны; абіўны

obić

obi|ć

зак.

1. збіць, пабіць, набіць;

2. аклеіць, паклеіць (сцены);

3. абабіць (мэблю);

4. набіць;

~ć beczkę — набіць абруч на бочку;

obić się

obi|ć się

зак.

1. (пра гук) адбіцца;

2. (пра плады) пабіцца;

~ło mi się o uszy, że ... — да мяне дайшлі чуткі, што...; я чуў, што...

obie

абедзве; абодва;

obie kobiety — абедзве жанчыны (кабеты);

obie strony — абодва бакі

obiec

obie|c

зак. абабегчы; абляцець; абысці;

~c oczyma — акінуць позіркам, азірнуць;

~gają wieści — ходзяць чуткі

obiecać

зак. паабяцаць, дакляраваць

obiecanka

ж. разм. абяцанка; пустое абяцанне;

obiecanka cacanka a głupiemu radość — абяцанка цацанка, а дурному радасць