Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdefghjklłmnoprsśtwzźż.
acdefgijklłmnoórstuwyzż.

obładować

зак. нагрузіць;

obładować samochód — нагрузіць машыну;

obładować żołądek разм. набіць страўнік; добра пад’есці

obładowywać

незак. нагружаць

obłamać

зак. абламаць

obłamywać

незак. абломваць, абломліваць

obłaskawiać

незак.

1. прылашчваць;

2. прыручаць

obłaskawić

зак.

1. прылашчыць;

2. прыручыць

obława

ж. аблава

obłazić

obłazi|ć

незак.

1. нападаць;

2. аблазіць;

skóra obłazić разм. скура аблупліваецца;

farba obłazić — фарба аблазіць;

3. вылазіць;

гл. obleźć

obłąkanie

н. вар’яцтва

obłąkany

звар’яцелы;

dom dla ~ch — вар’яцкі дом