Verbum

otaczać

незак.

1. акружаць, абводзіць; агароджваць; апяразваць;

otaczać co tajemnicą — акружаць што таямніцай;

2. акружаць; абступаць;

3. абточваць (на такарцы);

4. абкачваць (у муцэ)

otaksować

зак. ацаніць; прызначыць цану, вызначыць таксу

otarcie

н.

1. выціранне; абціранне;

2. намулянае месца;

na otarcie łez — у суцяшэнне

otawa

ж. с.-г. атава

otchłań

ж. прорва, бездань, бяздонне; прадонне

otępieć

зак. атупець

otępienie

н. атупенне

otłuszczenie

н. атлусценне;

otłuszczenie serca — атлусценне сэрца

oto

вось;

oto on! — вось ён!;

oto jestem — вось і я;

oto wszystko, co wiem — вось і (гэта) усё, што я ведаю;

ten oto samochód — вось гэтая машына

otoczenie

н. акружэнне, асяроддзе;

wpływ ~a — уплыў акружэння