Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdefghjklłmnoprsśtwzźż.
acęłoórtuwy

otrąbić

зак.

1. пратрубіць;

2. раструбіць

otręby

мн. вотруб’е;

otręby pszenne — пшанічнае вотруб’е

otrucie

н. атручэнне

otruć

зак. атруціць

otruć się

зак. атруціцца

otrzaskać się

зак. прывыкнуць, звыкнуцца, асвойтацца, асвоіцца

otrzaskany

бывалы; спрактыкаваны; абазнаны;

jest otrzaskany z czym — ён добра разбіраецца ў чым

otrząsać

незак. абтрасаць; страсаць

otrząsnąć

зак. абтрэсці, стрэсці

otrząsnąć się

зак.

1. атрэсціся;

2. скінуць з сябе што; вызваліцца (ад чаго);

~się od wpływu — вызваліцца ад уплыву