obłazić

obłazi|ć

незак.

1. нападаць;

2. аблазіць;

skóra obłazić разм. скура аблупліваецца;

farba obłazić — фарба аблазіць;

3. вылазіць;

гл. obleźć

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)