obój, oboju
м. муз. габой
obóz, obozu
м.
1. лагер;
obóz koncentracyjny — канцэнтрацыйны лагер;
obóz dla uchodźców — лагер уцекачоў (бежанцаў);
obóz jeniecki — лагер ваеннапалонных;
obóz pracy — працоўны лагер;
stanąć obozem — размясціцца лагерам;
2. табар;
obóz cygański — цыганскі табар