obić

obi|ć

зак.

1. збіць, пабіць, набіць;

2. аклеіць, паклеіць (сцены);

3. абабіць (мэблю);

4. набіць;

~ć beczkę — набіць абруч на бочку;

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)