úrbar
a во́рны, апрацава́ны
~ máchen — ара́ць; асво́йваць цаліну́
Úrbarmachung
f -, -en узня́цце цаліны́; карчава́нне
Úrbarmachung von Néuund Bráchland — асвае́нне цалі́нных і абло́жных зяме́ль
Úrbedeutung
f -, -en першапачатко́вае значэ́нне, першапачатко́вы сэнс
Úrbegriff
m -(e)s, -e першапачатко́вае паня́цце
Úrbevölkerung
f - карэ́ннае насе́льніцтва [жыха́рства]
Úrbild
n-(e)s, -er право́браз, прататы́п