lieb
a мі́лы, дарагі́, любі́мы
es ist mir ~ — мне прые́мна
~ behálten* — любі́ць паране́йшаму [як і ране́й], не разлюбі́ць
~ gewínnen* — палюбі́ць, пакаха́ць
~ háben* — любі́ць, каха́ць
líebäugeln
неаддз. vi заляца́цца, каке́тні- чаць
er hat schon lánge mit díesem Gedánken gelíebäugelt — ён ужо́ даўно́ насі́ўся з гэ́тай ду́мкай
Líebe
I
f - любо́ў, каха́нне
tu mir die ~ (an)! — разм. зрабі́ мне (таку́ю) ла́ску!
séine ~ gestéhen* [erklären] — прызна́цца ў каха́нні
◊ álte ~ róstet nicht — стара́я любо́ў не іржаве́е
◊ éine ~ ist der ánderen wert — ≅ што ві́нен, адда́ць паві́нен
II
sub m, f -n, -n каха́ны, -ная, дарагі́, -га́я
méine ~n! — мае́ дарагі́я! (зварот у пісьме)
líebebedürftig
a які́ пра́гне любо́ві [пяшчо́ты]
Líebediener
m -s, - ліслі́вец, падлі́знік, падхалі́м
líebedienerisch
a ліслі́вы, падлі́злівы, падхалі́мскі
Liebeléi
f -, -en флірт, заляца́нне, залёты
líebeln
vi (mit D) разм. заляца́цца (да каго-н.), уляга́ць, удава́ць (за кім-н.)
líeben
vt любі́ць, каха́ць
was sich liebt, das neckt sich — хто каго́ лю́біць, той таго́ чу́біць; хто лю́біцца, той чу́біцца