öff.
= öffentlich – афіцыйны, дзяржаўны
öffentlich
1.
a
1) грама́дскі, публі́чны
die ~e Méinung — грама́дская ду́мка
~e Kláge — юрыд. публі́чнае абвінава́чванне
2) дзяржа́ўны, грама́дскі, афіцыя́льны, афіцы́йны
~e Éinrichtungen — дзяржа́ўныя [грама́дскія] устано́вы
2.
adv публі́чна
Öffentlichkeit
f - грама́дскасць, публі́чнасць
an die ~ bríngen* — даве́сці да (ве́дама) публі́чнасці, апублікава́ць
öffnen
vt адчыня́ць, адкрыва́ць, раскрыва́ць, адкарко́ўваць
j-m die Áugen ~ — адкры́ць каму́-н. і́сціну [пра́ўду] (на што-н.)
j-m sein Herz ~ — разм. адве́сці душу́ (каму-н.)
öfter
1.
a паўто́рны, даво́лі ча́сты
2.
adv ча́ста, нярэ́дка, частяко́м
öfters
adv
1) ча́ста, нярэ́дка, часцяко́м
2) пра́ма, про́ста