zúlegen
1.
vt
1) даклада́ць, дадава́ць, прыбаўля́ць
2)
sich (D) etw. ~ — набы́ць што-н., абзаве́сціся чым-н.; прысво́іць што-н.
2.
vi
der Läufer hat (an Témpo) zúgelegt — бягу́н паско́рыў тэмп
zuléid, zuléide, zu Leid
j-m etw. ~ tun* — пакрыўдзіць каго́-н. чым-н.
zúleiten
vt
1) накіро́ўваць, перадава́ць (пісьмо)
2) падво́дзіць (ваду і г.д.)
Zúleitung
f -, -en
1) тэх. (электры́чны) про́вад
2) (водаправо́дная) труба́
3) давядзе́нне да ве́дама
zúlernen
vt навучы́цца (чаму-н. новаму)
zulétzt
adv пад кане́ц, нарэ́шце, yрэ́шце, y апо́шнюю чаргу́; у апо́шні раз
◊ wer ~ lacht, lacht am bésten — (до́бра) смяе́цца той, хто смяе́цца апо́шнім
zulíebe
j-m etw. ~ tun* — зрабі́ць што-н. дзе́ля каго́-н., зрабі́ць каму́-н. ла́ску
j-m ~ réden — размаўля́ць з кім-н. ліслі́ва [уго́дліва]
Zúlieferer
m -s, - пастаўшчы́к, даста́ўшчык
zúliefern
vt пастаўля́ць, дастаўля́ць