berlínerisch, berlínisch
a берлі́нскі
Bernhardíner
m -s, - сенберна́р (парода сабакі)
bérnsteinen, bérnsteinern
a буршты́навы, з буршты́ну
Bersérker
m -s, - раз’ю́шаны вая́р (у скандынаўскіх паданнях); перан. раз’ю́шаны чалаве́к
bérsten
vi (s) ло́пацца; трэ́скацца; разрыва́цца; разбура́цца
der Wágen war zum Bérsten voll — ваго́н быў набі́ты бітко́м
Berúf
m -(e)s, -e
1) прафе́сія, спецыя́льнасць
von ~ — па прафе́сіі
im ~ stéhen* — працава́ць (па спецыя́льнасці)
séinem ~ náchgehen* — выко́нваць свае́ абавя́зкі
2) прызва́нне
berúfen
*
1.
vt
1) закліка́ць; скліка́ць (сход і да т.п.)
2) запраша́ць, назнача́ць (на працу); (in A) выбіра́ць (у які-н. орган)
2.
(sich)
(auf A)
1) спасыла́цца (на каго-н., на што-н.)
2) звярта́цца, апелява́ць (да каго-н.)