Beréitwilligkeit
f - гато́ўнасць; ру́пнасць; паслу́жлівасць
beréit hálten
* vt трыма́ць напагато́ве, падрыхто́ўваць
beréit máchen
1.
vt падрыхто́ўваць
2.
(sich) (zu D) рыхтава́цца (да чаго-н.)
beréit stéhen
* vi стая́ць напагато́ве; быць гато́вым
beréit stéllen
vt
1) рыхтава́ць
2) нарыхто́ўваць
3) вырабля́ць
4) выдзяля́ць, дава́ць (крэдыты), асігнава́ць (грошы)
5) вайск. выво́дзіць на зыхо́днае стано́вішча
beréuen
vt раска́йвацца (у чым-н.); шкадава́ць (чаго-н.)
Berg
m -(e)s, -e
1) гара́
auf den ~ hináuf — на гару́, пад гару́
vom ~ heráb — з гары́
2) перан. ку́ча
◊ er ist längst über ~ und Tal — яго́ даўно́ і след прастыў
über den ~ sein — пераадо́лець са́мае ця́жкае
über den ~ schwátzen — вярзці́ лухту́
mir stéhen die Háare zu ~e — у мяне́ валасы́ стано́вяцца ды́бам
bergán
adv на гару́, пад гару́; уве́рх па цячэ́нні