beréinen, beréinigen
1) ула́джваць; разабра́цца (з чым-н.)
2) пераадо́льваць, ліквідо́ўваць
beréinen, beréinigen
1) ула́джваць; разабра́цца (з чым-н.)
2) пераадо́льваць, ліквідо́ўваць
beréisen
beréit
beréiten
I
1.
1) падрыхто́ўваць, рыхтава́ць
2) гатава́ць (страву)
3) прычыня́ць; учыня́ць
2.
(zu
II
1) аб’язджа́ць (каня)
2) аб’язджа́ць ко́нна (мясцовасць)
beréits
Beréitschaft
1) гато́ўнасць; зго́да
2) дзяжу́рная часць
Beréitschaftsarzt
Beréitstellung
1) падрыхто́ўка; вы́раб
2) выдзяле́нне, асігнава́нне
3)
Beréitung
beréitwillig