Vermútung
f -, -en меркава́нне, здага́дка; падазрэ́нне
éine ~ háben — меркава́ць
sich in ~en ergéhen* — губля́цца ў здага́дках, стро́іць дапушчэ́нні
wir sind nur auf ~en ángewiesen — мы мо́жам то́лькі здага́двацца
éine ~ fállen lássen* — (выпадко́ва) вы́казаць дапушчэ́нне
éiner ~ náchgehen* — правяра́ць пра́вільнасць яко́га-н. дапушчэ́ння [падазрэ́ння]
vermútungsweise
adv як мярку́ецца, магчы́ма
vernáchlässigen
vt
1) грэ́баваць, пагарджа́ць (чым-н.), не звярта́ць ува́гі; не зважа́ць
2) занядба́ць, закі́нуць (напр., вучобу)
Vernáchlässigung
f -, -en знява́га, знява́жлівае ста́ўленне (G – да каго-н.,чаго-н.)
vernágeln
vt
1) забіва́ць цвіка́мі
2) падко́ўваць (каня)
er ist wie vernágelt — разм. ён дурны́ як пень
vernárben
vi (s) заго́йвацца, зарубцо́ўвацца
die Wúnde vernárbt — ра́на зарубцо́ўваецца
vernárrt
a (in A) закаха́ны да вар’я́ц́тва (у каго-н.); захо́плены, прыва́блены (чым-н.)
vernáschen
vt патра́ціць на прысма́кі [ласу́нкі]
vernébeln
vt
1) вайск. ста́віць дымаву́ю засло́ну
2) аху́тваць тума́нам
3) перан. затума́ньваць
die Hírne ~ — затума́ньваць мазгі́
vernéhmbar
a
1) чу́тны, выра́зны, зразуме́лы
2) прыго́дны да до́пыту (па стану здароўя)