Mist
I
m -(e)s, -e
1) гной, памёт
etw. auf den ~ schméißen* — вы́кінуць што-н. на сме́тнік [зва́лку]
2) разм. дрэнь, хлам, глу́пства, лухта́
so ein ~! — спра́ва дрэнь!
~ réden [verzápfen] — вярзці́ лухту́
◊ das ist nicht auf séinem ~ gewáchsen — ≅ гэ́та не яго́ заслу́га
II
m -s, -e тума́н, імгла́ (над морам)
místen
I
1.
vt угно́йваць
2.
vi апаражня́цца (пра жывёл)
II
vimp
es místet — падыма́ецца тума́н
Míster
m -s, - мі́стэр, спада́р, пан (звычайна перад прозвішчам мужчыны)
Místfink
m -en, -en
1) заал. юро́к
2) разм. неаха́йны [бру́дны] чалаве́к, му́рза
Místforke, Místgabel
f -, -n гно́йныя ві́лы, сахо́р