vermítteln
1) пасрэ́днічаць, быць пасрэ́днікам (у чым-н.)
2) садзе́йнічаць, спрыя́ць (чаму-н.)
3) перадава́ць, перака́зваць
vermítteln
1) пасрэ́днічаць, быць пасрэ́днікам (у чым-н.)
2) садзе́йнічаць, спрыя́ць (чаму-н.)
3) перадава́ць, перака́зваць
vermíttelnd
vermíttels, vermíttelst
Vermíttler
Vermíttlung, Vermíttelung
1) пасрэ́дніцтва, садзе́йнічанне
2) перада́ча (вопыту, ведаў); давядзе́нне да свядо́масці (значэння чаго-н.)
3) камута́тар
vermódern
vermórschen
vermóttet
vermöbeln
vermöge