vermíeten
vt
1.
здава́ць у наймы́, аддава́ць напрака́т
Zímmer zu ~ — здарцца пако́i (аб’ява)
2.
(sich) найма́цца (als N – у якасці каго-н.)
Vermíeter
m -s, - гаспада́р кватэ́ры
Vermínderung
f -, -en памяншэ́нне, скарачэ́нне
vermíschen
vt
1) зме́шваць, пераме́шваць
2) (з)блы́таць
3) с.-г. скрыжо́ўваць
Vermíschung
f -, -en
1) зме́шванне, пераме́шванне
2) с.-г. скрыжава́нне
vermíssen
vt не далі́чвацца, заўважа́ць адсу́тнасць
wir háben dich vermísst — нам цябе́ нестава́ла; мы сумава́лі па табе́
vermísst wérden — прапа́сці без ве́стак
vermísst
a які́ прапа́ў без ве́стак
Vermísste
sub m, f -n, -n прапа́ўшы, -шая без ве́стак