benénnen
1) называ́ць, дава́ць імя́ (каму-н., чаму-н.)
2) вылуча́ць (кандыдатуру); выяўля́ць (вінаватага)
benénnen
1) называ́ць, дава́ць імя́ (каму-н., чаму-н.)
2) вылуча́ць (кандыдатуру); выяўля́ць (вінаватага)
Benénnung
1) на́зва
2) вылучэ́нне (кандыдатуры)
benétzen
Béngel
1) хло́пец, хлапчу́к
2)
benómmen
Benómmenheit
1) здранцве́нне, аняме́нне, несвядо́мы стан
2) збянтэ́жанасць, прыгне́чанасць
benóten
benötigen
benútzen, benützen
Benútzer