vermählen
1.
vt жані́ць, выдава́ць за́муж
2.
(sich)
(mit j-m) браць шлюб (з кім-н.)
Vermählte
sub m, f -n, -n малады́, муж; малада́я, жо́нка
verméhren
1.
vt памнажа́ць, мно́жыць
den Wóhlstand ~ — павыша́ць дабрабы́т
2.
(sich) размнажа́цца
Verméhrung
f -, -en павелічэ́нне, памнажэ́нне
2) размнажэ́нне
verméidbar
a прадухі́льны; то́е, чаго́ магчы́ма пазбе́гнуць
verméiden
* vt пазбяга́ць (каго-н., чаго-н); ухіля́цца (ад чаго-н.)
Verméidung
f -, -en ухіле́нне (ад чаго-н.)
zur ~ — каб пазбе́гнуць