Verlégung
1) перанясе́нне (пасяджэння)
2) пераво́д (у другое месца)
3)
Verlégung
1) перанясе́нне (пасяджэння)
2) пераво́д (у другое месца)
3)
verléiden
Verléih
verléihen
1) пазыча́ць, дава́ць у доўг [напрака́т]
2) надава́ць (бляск, сілу і г.д. чаму-н.)
3) узнагаро́джваць (ордэнам каго-н.), прысво́йваць (званне каму-н.); прысуджа́ць (прэмію каму-н.)
Verléiher
Verléihung
1) паздка, прака́т
2) узнагаро́джанне (ордэнам); прысуджэ́нне (прэміі); прысвае́нне (звання)
verléiten
Verléiter
verlérnen
verlésen
I
1.
1) зачы́тваць, апавяшча́ць, аб’яўля́ць
2) рабі́ць пераклі́чку
2.
II