verlóhnen
vt i (sich) апраўда́ць сябе́, быць ва́ртым
es verlóhnt sich (nicht) — (не) ва́рта (што-н. рабіць)
díese Árbeit verlóhnt sich — гэ́тая пра́ца дае плён, гэ́та плённая пра́ца
verlóren
1.
part II ад verlíeren*
~ géhen* — прапада́ць
an ihm ist ein Léhrer ~ gegángen — з яго́ быў бы [вы́йшаў бы] до́бры наста́ўнік
2.
a
1) стра́чаны, дарэ́мны, ма́рны
~e Mühe — дарэ́мная [ма́рная] пра́ца
2) прайгра́ны (пра справу)
3.
:
der ~e Sohn — блу́дны сын
verlósen
vt разы́грываць (у латарэі), вызнача́ць праз жэ́рабя
Verlósung
f -, -en ро́зыгрыш (у латарэі і г.д.)
verlóttern
vi (s) перан. занепада́ць, апуска́цца (пра чалавека)
Verlöbnis
n -ses, -se зару́чыны
ein ~ éingehen* — заручы́цца