Bekánntschaft
f -, -en знаёмства
éine ~ ánknüpfen — пазнаёміцца
bekämpfen
vt змага́цца, ве́сці змага́нне (з кім-н, чым-н.); вайск. перамагчы́, падаві́ць
Híndernisse ~ — пераадо́льваць перашко́ды
bekéhren
1.
vt (zu D) павярну́ць, схілі́ць (напр., у іншую веру)
2.
(sich)
(zu D) прыня́ць (новую веру); памяня́ць ду́мку
er bekéhrte sich zu méiner Áuffassung — ён стаў на мой пункт по́гляду
bekénnen
*
1.
vt
1) прызнава́ць, усведамля́ць; прызнава́цца (у чым-н.)
Fárbe ~ — перан. раскры́ць свае́ ка́рты
2.
(sich)
(zu D) прызна́цца (у чым-н.); абвяшча́ць аб сваёй прынале́жнасці (да чаго-н.); абвяшча́ць сябе́ прыхі́льнікам (чаго-н.)
Bekénntnis
n -ses, -se
1) прызна́нне
éidliches ~ — прызна́нне [зая́ва] пад прыся́гай
2) абвяшчэ́нне сябе́ прыхі́льнікам
3) ве́ра, рэлі́гія, канфе́сія
beklágen
1.
vt шкадава́ць, апла́кваць
2.
~ sich
(über A) ска́рдзіцца (на што-н.)
beklágenswert
a ва́рты шкадава́ння [жа́лю]
Beklágte
sub m, f -n, -n юрыд. адка́зчык, -зчыца