bei=
аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:
1) набліжэнне, далучэнне да каго-н., да чаго-н.: béitreten* далуча́цца
2) блізкасць, сумеснасць béiwohnen прысу́тнічаць i г.д.
bejáhen
vt пацвярджа́ць, стано́ўча адка́зваць (на што-н.)
bejáhrt
a пажылы́, у гада́х, стары́
Bejáhung
f -, -en сцвярджэ́нне; зго́да
bejámmern
vt шкадава́ць (каго-н., чаго-н.); апла́кваць (каго-н., што-н.)
bejámmernswert, bejámmernswürdig
a плачэўны, жало́бны, журбо́тны
bejúbeln
vt сустрака́ць з ра́дасцю [з захапле́ннем] (каго-н.)
bekánnt
a знаёмы, вядо́мы
~ máchen (mit D) — знаёміць (з кім-н, з чым-н.)
sich ~ máchen — атрыма́ць ро́згалас
~ gében* — vt абвяшча́ць, аб’яўля́ць, апубліко́ўваць; паведамля́ць
Bekánnte
sub m, f -n, -n знаёмы, -мая