verkóppeln
vt
1) стрыно́жваць (каня)
2) разм. злуча́ць, аб’ядно́ўваць
verkórken
vt затыка́ць, закарко́ўваць
verkórksen
vt разм. (са)псава́ць
verkórkst
a сапсава́ны
verkósten
vt каштава́ць (страву), рабі́ць дэгуста́цыю
verkörpern
1.
vt увасабля́ць
2.
(sich)
увасабля́цца
Verkörperung
f -, -en увасабле́нне
verköstigen
vt кармі́ць, забяспе́чваць харчава́ннем
verkráchen
vi (s)
разм. збанкрутава́ць, прагарэ́ць
(mit D)
1) пасвары́цца (з кім-н.)
2) (in A) закаха́цца (у каго-н.)
verkráften
vt разм. спра́віцца (з чым-н.), перане́сці (што-н.)