empórstreben
vi (s)
1) цягну́цца ўго́ру
2) (zu D) цягну́цца, імкну́цца (да чаго-н.)
empórtreiben
* vt гнаць угару́, наганяць, узніма́ць (тс.цэны)
empórwachsen
* vi (s) падраста́ць, выраста́ць
empór=
аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух угору: empórfliegen* узлята́ць
empören
1.
vt абура́ць
2.
(sich)
1.
(über a) абура́цца (чым-н.)
2) (gegen A) паўстава́ць (супраць каго-н.)
Empörer
m -s, - мяце́жнік, бунтаўшчы́к, падбухто́ршчык
empörerisch
a мяце́жны
ein ~er Áufruf — за́клік да мецяжу́
empört
a (über A) абу́раны (кім-н.,чым-н.)