Schéiterhaufen
m -s, - во́гнішча, касцёр
er músste den ~ bestéigen* — яго́ спалі́лі на кастры́
schéitern
vi (s)
1) разбіва́цца, цярпе́ць крушэ́нне (пра судна)
das Schiff schéiterte an éiner Sándbank — су́дна се́ла на мель
2) не ўдава́цца, (па)цярпе́ць няўда́чу
álle Hóffnungen sind geschéitert — усе́ надзе́і пацярпе́лі крах
an j-m ~ — спарт. прайгра́ць каму́-н.
Schéitern
n -s
1) крушэ́нне (судна)
2) права́л, крах, крушэ́нне; паражэ́нне
zum ~ bríngen* — прыве́сці да зры́ву, сарва́ць, расстро́іць (планы і г.д.)
Schéitholz
n -es, -hölzer дро́вы; цу́рка
Schélle
I
f -, -n
1) бразго́тка, звано́чак
2) апляву́ха
3) pl нару́чнікі; кайданы́
j-m ~n ánlegen — надзява́ць нару́чнікі [кайданд] каму́-н.
4) гл. Schellen pl
◊ jéder hat séine ~ — у ко́жнага свае́ дзіва́цтвы, ко́жны па-сво́йму з’язджа́е з глу́зду
II
f -, -n,
Schélleisen
n -s, - тэх. або́йма; скаба́; кля́мар
Schéllen
pl зво́нкі (масць у картах)
~ áusspielen — хадзі́ць з бу́бнаў [бу́бнамі]