behérbergen
vt
1) дава́ць прыту́лак (каму-н.)
2) хава́ць (у сябе)
behérrschen
1.
vt
1) улада́рыць, панава́ць
2) вало́даць (замежнай мовай)
3) узвыша́цца (над мясцовасцю)
2.
(sich) вало́даць сабо́й, стры́млівацца
sich ~ lássen* (von D) — падпарадко́ўвацца (каму-н.)
behérrscht
1.
a стры́маны, спако́йны
2.adv
er tritt ~ auf — ён трыма́ецца спако́йна
Behérrschung
f -
1) вало́данне; панава́нне
2) вы́трымка
behérzigen
vt прыма́ць (блі́зка) да слю́ца; браць пад ува́гу
behérzt
a адва́жны, му́жны; рашу́чы
behéxen
vt зачаро́ўваць (тс. перан.)
behílflich
~ sein (D bei D) — быць кары́сным, ака́зваць дапамо́гу (каму-н. у чым-н.)
behíndern
vt (an D) заміна́ць, перашкаджа́ць (каму-н. у чым-н.)
durch etw. (A) behíndert sein [wérden] — 1) мець перашко́ду (у чым-н.); 2) быць заня́тым, не мець ча́су