mítkriegen
vt
1) разм. атрыма́ць у прыда́чу
2) зразуме́ць, засво́іць
Mítläufer
m -s, -
1) паліт. спадаро́жнік
2) тэх. сінхранізава́ная ча́стка
Mítleid
n -(e)s спачува́нне, жаль
~ mit j-m háben — спачува́ць каму́-н., шкадава́ць каго́-н., злі́тавацца над кім-н.
mítleiden
* vi падзяля́ць чые́-н. паку́ты
mítleidenswert, mítleidenswürdig
a які́ заслуго́ўвае спачува́ння
mítleidig
a спага́длівы, жа́ласлівы, спачува́льны
mítleidlos, mítleidslos
a бязлі́тасны, жо́рсткі
mítleidvoll, mítleidsvoll
a спага́длівы, спачува́льны, жа́ласлівы
mítmachen
vi браць [прыма́ць] удзе́л (у вандроўцы, гульні і г.д.)