gégenteils
adv у адваро́тным вы́падку
gegenüber
prp (D) ставіцца часцей пасля назоўніка:
1) насу́праць
dem Háuse ~ — насу́праць до́ма
2) у адно́сі- нах да
die Pflicht der Héimat ~ — абавя́зак пе́рад радзі́маю
3) у параўна́нні з
~ únserer Natúr — у параўна́нні з на́шай прыро́дай
gegenüberliegen
* аддз. vi (D) быць [мясці́цца] насу́праць
gegenüberliegend
a проціле́глы, супрацьле́глы
gegenüberstehen
* аддз. vi (D) процістая́ць, супрацьстая́ць
gegenüberstellen
аддз. vt (D) проціпастаўля́ць, супрацьстаўля́ць
j-n j-m ~ — рабі́ць во́чную ста́ўку каго́-н. з кім-н.
Gegenüberstellung
f -, -en
1) проціпастаўле́нне; супастаўле́нне, параўна́нне
2) юрыд. во́чная ста́ўка
gegenüber=
аддз. дзеясл. прыстаўка, надае дзеясловам значэнне размяшчэння каго-н., чаго-н. насупраць чаго-н., а таксама значэнне адносінаў да чаго-н.: gegenüberliegen* ляжа́ць [знахо́дзіцца] насу́праць (каго-н., чаго-н.)
Gégenverkehr
m -s сустрэ́чны тра́нспарт [рух]
Gégenverpflichtung
f -, -en сустрэ́чны абавя́зак, абавя́зак, узя́ты на сябе́, узае́мны абавя́зак