Gégenstand
m -(e)s, -stände
1) прадме́т, рэч
2) тэ́ма, аб’е́кт
éinen ~ berühren — закрану́ць яку́ю-н. тэ́му
gégenstandslos
a бязмэ́тны; неабгрунтава́ны
~ wérden — стра́ціць значэ́нне
gégenständig
a бат. супрацьстая́чы, супраці́ўны
gégenständlich
a
1) філас. рэа́льны, аб’ектыўны
2) спра́ўны, дзелавы́
Gégenständlichkeit
f - філас. рэчаі́снасць, рэа́льнасць, аб’ектыўнасць
Gégenstoß
m -еs, -stöße контрата́ка, контруда́р
Gégenströmung
f -, -en сустрэ́чная плынь
Gégenteil
n -(е)s, -e супрацьле́гласць
im ~ — наадваро́т; у сваю́ чаргу́
gégenteilig
a проціле́глы [супрацьле́глы], адваро́тны
~e Méinung — проціле́глая [супрацьле́глая] ду́мка