Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
aäcdeghiloöpuvw-.
bghiklnrstx

verhálten

*

I

1.

vt стры́мліваць (смех, слёзы); затры́мліваць (дыханне)

den Schritt ~ — запаво́ліць крок

2.

vi кры́ху адпачы́ць

3.

(sich)

1) паво́дзіць сябе́, трыма́ць сябе́

sich ábwartend ~ — чака́ць

2) знахо́дзіцца ў стане́, ісці́ (пра справы)

3) (zu D) ста́віцца (да каго-н., чаго-н., як-н.)

II

a зато́ены (пра ўсмешку, гнеў)

Verhálten

n -s

1) паво́дзіны, спо́саб дзе́яння

2) (zu D) ста́ўленне, адно́сіны (да каго-н., да чаго-н.)

Verháltensforschung

f - этало́гія, вывучэ́нне паво́дзін жывёл

Verháltensweise

f -, -n мане́ра паво́дзін

Verháltung

f -, -en

1) стры́мліванне, падаўле́нне, стры́манасць

2) паво́дзіны, мане́ра паво́дзіць сябе́

Verháltungsmaßregel

f -, -n настаўле́нне, інстру́кцыя, пра́вілы паво́дзін

Verháltungsvorschrift

f -, -en інстру́кцыя; пра́вілы ўну́транага распара́дку

verhándeln

1.

vi

1) (über A) ве́сці перагаво́ры [перамо́вы] (пра што-н.)

2) юрыд. разбіра́ць спра́ву

2.

vt

1) прада́ць

2) пацярпе́ць стра́ты

Verhándlung

f -, -en

1) перагаво́ры, перамо́вы

~en éinleiten [ánbahnen] — пачына́ць перагаво́ры

in ~en tréten* — уступа́ць у перагаво́ры

2) юрыд. слу́ханне (справы); пасяджэ́нне суда́

Verhándlungsweg

auf dem ~e — шля́хам перагаво́раў [перамо́ў]; у ста́дыі перагаво́раў [перамо́ў]