Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
aäbdefghiklmoöprtuüvz.

Begínnen

sub n -s пачына́нне

vorm ~ sich besínnen macht gewínnen* — прысл. перш чым зрабі́ць, до́бра паду́май

begláubigen

vt

1) завяра́ць, све́дчыць

2) акрэдытава́ць (пасла)

begláubigt

a

1) заве́раны, засве́дчаны

2) акрэдытава́ны

Begláubigung

f -, -en

1) засве́дчанне, пасве́дчанне, замацава́нне по́дпісам

2) акрэдытава́нне

Begláubigungsschreiben

n -s, -

1) даве́ранасць

2) вяры́цельная гра́мата

begléichen

* vt

1) ураўно́ўваць; ула́джваць (спрэчку); камерц. апла́чваць, пакрыва́ць, пагаша́ць

den Sáldo ~ — фін. збалансава́ць раху́нак

Begléichung

f -, -en

1) ураўна́нне

2) ула́джванне (спрэчкі)

3) камерц. апла́та, пагашэ́нне

zur vóllständigen ~ — у канчатко́вы разлі́к

begléiten

vt

1) право́дзіць; суправаджа́ць (тс. перан.)

2) канваі́раваць

3) (auf D) акампанава́ць, акампані́раваць (каму-н. на чым-н.)

begléitet von (D) — пад акампанеме́нт (чаго-н.)

Begléiter

m -s, -

1) правадні́к, спадаро́жнік

2) канваі́р

3) акампаніцтар

Begléitschein

m -(e)s, -e суправаджа́льны дакуме́нт; накладна́я