vergünstigen
vt дазваля́ць (што-н.), дава́ць (і)льго́ту (на што-н.), рабі́ць усту́пку (у чым-н.)
Vergünstigung
f -, -en (і)льго́та; усту́пка
éine ~ bíeten* — [gewähren] дава́ць (і)льго́ту
vergüten
vt
1) апла́чваць, кампенсава́ць
2) узнагаро́дзіць (за працу)
3) плаці́ць працэ́нты (па ўкладах)
4) тэх. рафінава́ць (метал і г.д.); паляпша́ць я́касць (чаго-н.)
5) хім. насыча́ць (раствор)
Vergütung
f -, -en
1) апла́та, кампенса́цыя
2) узнагаро́да
3) тэх. паляпшэ́нне, рафінава́нне
4) хім. насычэ́нне; гл. vergüten
verháften
vt арышто́ўваць, затры́мліваць
Verháftung
f -, -en а́рышт, затрыма́нне
zur ~ schréiten* — прыбе́гчы да а́рышту (падазроных асоб)
éine ~ vórnehmen* — арыштава́ць
verháken
vt
1.
счапля́ць 2. (sich) счапля́цца
(кручком), зачапля́цца
verhállen
vi (s) заціха́ць, заміра́ць (пра гук)
Verhalt
m -(e)s абста́віны спра́вы, стан рэ́чаў
verhálten
*
I
1.
vt стры́мліваць (смех, слёзы); затры́мліваць (дыханне)
den Schritt ~ — запаво́ліць крок
2.
vi кры́ху адпачы́ць
3.
(sich)
1) паво́дзіць сябе́, трыма́ць сябе́
sich ábwartend ~ — чака́ць
2) знахо́дзіцца ў стане́, ісці́ (пра справы)
3) (zu D) ста́віцца (да каго-н., чаго-н., як-н.)
II
a зато́ены (пра ўсмешку, гнеў)