verfügbar
a які́ ёсць (у распараджэ́нні, у наяўнасці)
verfügen
1.
vt пастанаўля́ць, прадпі́сваць; юрыд. раша́ць
er verfügte, dass… — ён распарадзі́ўся, каб…
2.
vi (über A) мець у сваі́м распараджэ́нні (што-н.)
3.
(sich) накіро́ўвацца, адпраўля́цца
Verfügung
f -, -en пастано́ва, распараджэ́нне, дырэкты́ва; юрыд. рашэ́нне (über A – аб чым-н.)
der ~ gemäß, laut ~ — зго́дна з распараджэ́ннем
auf ~ des Geríchts — зго́дна з рашэ́ннем суда́
zur besónderen ~ — для асо́бых даручэ́нняў
zur ~ stéhen* — быць [знахо́дзіцца] у распараджэ́нні
sich j-m zur ~ stéllen — адда́ць сябе́ ў чыё-н. распараджэ́нне
éinstweilige ~ — юрыд. часо́вае распараджэ́нне
Verfügungsgewalt
f -, -en пра́ва распараджа́цца (über A – кім-н., чым-н.)
Verfügungsrecht
n -(e)s, -e пра́ва распараджа́цца (über A – кім-н., чым-н.)
verführen
I
vt
1) зво́дзіць, спакуша́ць
2) намаўля́ць, баламу́ціць
II
vt пераво́зіць, выво́зіць (тавары ў другую краіну, у другі горад)
Verführer
m -s, - спаку́снік, спакуша́льнік
Verführung
I
f -, -en пераво́з(ка), вы́ваз; гл. verführen II
II
f -, -en спаку́са; збіва́нне з пра́вільнага шэ́цху; спакушэ́нне