Sturm
m -(e)s, Stürme
1) бу́ра, навальні́ца, шторм
in ~ und Régen — у дождж і не́пагадзь
2) вайск. ата́ка, штурм, пры́ступ
~ láufen* (gegen A) — штурмава́ць, ісці́ на штурм
~ blásen* [schlágen*, läuten] — біць трыво́гу
éinen ~ ábweisen* — адбі́ць ата́ку
3) спарт. нападзе́нне, лі́нія нападзе́ння
◊ ~ und Drang — «бу́ра і на́ціск» (накірунак у нямецкай літаратуры ХViІІ ст.)
Stúrmabteilung
f -, -en штурмавы́ атра́д
Stúrmflut
f -, -en паво́дка (як вынік шторму)
Stúrmschritt
m -(e)s, -e вайск. паско́раны крок
Stúrmwetter
n -s навальні́чнае [штармаво́е] надво́р’е; бура́н, мяце́ліца
Stúrmzeichen
n -s, - прадве́снік бу́ры
Sturz
I
m -es, Stürze
1) падзе́нне
2) перан. звяржэ́нне; абва́л; крушэ́нне
II
m -es, -e перамы́чка