sträflich
a кара́льны
~ wérden — пару́шыць зако́н
sträuben
1.
vt тапы́рыць, шчаці́ніць
der Тrúthahn sträubte die Fédern — інды́к распушыў пе́р’і
2.
(sich)
1) тапы́рыцца, шчаці́ніцца
die Háare ~ sich vor Entsétzen — валасы́ ста́лі ды́бам ад жа́ху
2) (gegen A) супраціўля́цца (чаму-н.); упа́рціцца
Strébe
f -, -n буд. падпо́рка, распо́рка, кро́квенны казёл, раско́с
strében
vi (nach D) імкну́цца (да чаго-н.), дамага́цца (чаго-н.)
Strébepfeiler
m -s, - архіт. контрфо́рс