stéhlen*
1.
vt кра́сці, выкрада́ць
du kannst mir gestóhlen bléiben! — ≅ во́чы б мае́ цябе́ не ба́чылі!
2.
(sich) крадучы́ся [упо́тай] прабіра́цца
(куды-н.)
Stéhplatz
m -es, -plätze стая́чае ме́сца
steif
1.
a
1) жо́рсткі, цвёрды
2) тугі́; густы́
ein ~er Brei — густа́я ка́ша
3) накрухма́лены (каўнерык)
4) скарчане́лы, аняме́лы
5) мо́цны (пра вецер, мускулы)
6) чапуры́сты, ва́жны, надзьму́ты
2.
adv
j-n ~ ánsehen* — глядзе́ць на каго́-н. у во́чы
den Nácken ~ trágen* — заганары́цца, стаць чапуры́стым
etw. ~ und fest beháupten — катэгары́чна сцвярджа́ць што-н.
die Óhren ~ hálten* — трыма́ць ву́ха во́стра
den Nácken ~ hálten* — не саступа́ць
Stéife
f -
1) каля́насць, цвёрдасць; нерухо́масць
2) крухма́л
3) буд. -, -n падпо́ра
4) -, -n тэх. пракле́йка
stéifen
vt
1) (на)крухма́ліць
2) надава́ць цвёрдасць (чаму-н.)
Stéifheit
f -, -en
1) ту́гасць, наця́гнутасць
2) адзеравяне́ласць; перан. здранцве́ласць; аняме́ласць (членаў)
3) наця́гнутасць, чапуры́стасць
Stéigbügel
m -s, - стрэ́мя
j-m den ~ hálten* — перан. дапамага́ць каму́-н.
Stéigeisen
n -s, - тэх. (манцёрскія) ко́шкі