Schick
m -, es шык, франтаўство́, форс
~ háben — апрана́цца з гу́стам
schícken
1.
vt пасыла́ць, адпраўля́ць, выпраўля́ць (куды-н.)
2.
(sich)
1) быць прысто́йным
das schíckt sich nicht — гэ́та непрысто́йна
2) падыхо́дзіць, пасава́ць (да чаго-н. – zu D)
3) (in A) скары́цца (перад чым-н.), падпара́дкавацца (лёсу)
sich in álles ~ — падпарадкава́цца ўсяму́, прыміры́цца з усі́м
schícklich
1.
a прыня́ты, прысто́йны, дарэ́чны
2.
adv да ме́сца, дарэ́чы
Schícklichkeit
f - прысто́йнасць, дарэ́чнасць
Schícksal
n -s, -e лёс, до́ля
sein ~ méistern — уладкава́ць свой лёс
sein ~ ist besíegelt — яго́ лёс вы́рашаны
sich in sein ~ fínden* [ergében*] — прыміры́цца ca сваі́м лёсам
mit séinem ~ hádern — нарака́ць на свой лёс
séinem ~ überlássen* — пакі́нуць на во́лю лёсу
er wird séinem ~ nicht entgéhen — ён не пазбе́гне свайго́ лёсу
Schícksalsschlag
m -s, -schläge уда́р [падару́нак] лёсу
Schíebefenster
n -s, - рассо́ўнае [пад’ёмнае] акно́
schíeben
*
I
1.
vt штурха́ць, пхаць, пасо́ўваць
etw. auf die lánge Bank ~ — адклада́ць што-н. на до́ўгі час
den Fúßball ~ — ве́сці мяч (футбол)
Kégel ~ — гуля́ць у ке́глі
er muss ímmer geschóben wérden — яго́ заўсёды трэ́ба падштурхо́ўваць
die Schuld auf j-n ~ — звалі́ць віну́ на каго́-н.
2.
(sich)
(in A, durch A) паво́льна прабіра́цца, праці́сквацца (куды-н., праз што-н.)
II
vt спекулява́ць
Wáren ~ — спекулява́ць тава́рамі