veréwigen
1.
vt увекаве́чыць, абяссме́рціць
2.
(sich) абяссме́рціць сябе́
Verf.
=
1.
Verfasser – аўтар, складальнік
2.
Verfügung – распараджэнне
verfáhren
*
I
1.
vi (h, s)
1) паво́дзіць сябе́, дзе́йнічаць
2) (mit D) абыхо́дзіцца (з кім-н.)
2.
vt прае́здзіць (грошы, час)
die Sáche ~ — сапсава́ць [заблы́таць] спра́ву
3.
(sich) збі́цца з даро́гі
II
a разм. сапсава́ны, заблы́таны
Verfáhren
n -s, -
1) дзе́янне, акт; паво́дзіны
2) спо́саб, ме́тад
ein spársames ~ éinbürgern — укараня́ць экано́мны ме́тад
ein Vórschlag zum ~ bei der Erörterung der Fráge — прапано́ва па працэду́ры абмеркава́ння пыта́ння
3) юрыд. спра́ва, працэ́с
ein ~ gégen j-n bei Gerícht éinleiten [ánhängig máchen] — узбудзі́ць судо́вую спра́ву супро́ць каго́-н.
ein ~ níederschlagen* — спыні́ць [замя́ць] працэ́с
das ~ éinstellen — спыні́ць [прыпыні́ць] судо́вую спра́ву
Verfáhrensweise
f -, -n
1) спо́саб дзе́яння, пара́дак пра́цы
2) ме́тад, спо́саб
Verfáll
m -(e)s
1) заняпа́д, разва́л
dem ~ entgégengehen* — набліжа́цца да заняпа́ду
in ~ geráten* — прыхо́дзіць у заняпа́д, разбура́цца
2) разбурэ́нне
3) пратэрмінава́нне (плацяжу)
verfállen
* vi (s)
1) прыхо́дзіць да заняпа́ду
in éinen Féhler ~ — памыля́цца
auf den Gedánken ~ — прыйсці́ да ду́мкі
2) слабе́ць (пра хворага)
3) фін. канча́цца (пра тэрмін)
der Wéchsel ist ~ — тэ́рмін вэ́ксаля ско́нчыўся
4) (D) перахо́дзіць ва ўлада́нне (да каго-н.), дастава́цца (каму-н.)
er ist séinem Freund ganz ~ — ён ца́лкам пад ула́дай [уплы́вам] свайго́ ся́бра
5) (D) быць асу́джаным (на смерць і г.д.)
6) (in A) упада́ць (у роспач і г.д.)
in Zorn ~ — прыйсці́ ў лю́тасць, раз’ю́шыцца
Verfálstag
m -(e)s, -e тэ́рмін плацяжу́
verfángen
*
1.
vi (bei D) ака́зваць уздзе́янне [ура́жанне], (уз)дзе́йнічаць (на каго-н.; пра сродкі, абяцанні)
2.
(sich) заблы́тацца
(тс. у супярэчнасцях)