Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
abcdefghiklmnopqrstuvxz-., 

áblecken

vt аблі́зваць

áblegen

vt

1) адкла́дваць

2) здыма́ць, зні- ма́ць (вопратку)

3) здава́ць (іспыт)

Ábleger

m -s, -

1) бат. ато́жылак, па́растак

2) філія́л, адгалінава́нне

Áblegeraum

m -(e)s, - гардэро́б, распрана́льня, раздзява́льня

áblehnen

vt

1) адмаўля́цца (ад чаго-н.); адхіля́ць (што-н.)

éinen Áuftrag ~ — адхілі́ць зака́з

2) юрыд. адво́дзіць (абвінавачванне, суддзю, сведак)

áblehnend

a адмо́ўны

er nahm éine ~e Háltung ein — ён аднёсся да гэ́тага адмо́ўна

Áblehnung

f -, -en адмо́ва, адхіле́нне; юрыд. адво́д (сведкі)

ábleisten

vt

1) адбыва́ць (тэрмін службы); адпрацава́ць (прызначаны час)

2)

éinen Eid ~ — дава́ць прыся́гу

Ábleistung

f - адбыва́нне (тэрміну службы)

ábleiten

vt

1) адво́дзіць

2) выво́дзіць (ад чаго-н.); утвара́ць (ад чаго-н.)

díeses Wort ist vom Gríechischen ábgeleitet — гэ́тае сло́ва грэ́часкага пахо́джання

3) зво́дзіць, збіва́ць (з дарогі)

j-n von der réchten Bahn ~ — зво́дзіць, збіва́ць каго́-н. з пра́вільнага шэ́цху